Telegraph: Καλύτερη η Σκιάθος από την Καραϊβική

 

Η Αθήνα και δέκα νησιά, οι επιλογές των οποίων εκτείνονται από τα Επτάνησα, ως τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, κοσμούν το αφιέρωμα της Telegraph για τους 100 κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς παγκοσμίως.

Ειδικοί αναλύουν κάθε επιλογή, τον τόπο, την ιστορία του, την εποχή που ενδείκνυται για ταξίδι, το φαγητό, τα καταλύματα, τα μουσεία. Την τιμητική τους αυτή τη φορά στον βρετανικό Τύπο έχουν η Αθήνα, η Κέρκυρα, η Κρήτη, η Υδρα, η Μύκονος, η Νάξος, η Πάρος, η Πάτμος, η Ρόδος, η Σαντορίνη, η Σκιάθος.
Aθήνα
«Το λίκνο του δυτικού πολιτισμού, η Αθήνα μια πόλη 2.500 ετών, είναι ένα σκυρόδεμα και τούβλα πάνω από αρχαία πέτρα. Παρά την κρίση παραμένει δέλεαρ και ταξίδι που πρέπει να κάνουν οι λάτρεις του πολιτισμού. Από το 2004, οπότε το νέο Μουσείο της Ακρόπολης άνοιξε τις πόρτες του σε έναν πλακόστρωτο, δεντρόφυτο δρόμο στους πρόποδες της Ακρόπολης, το κέντρο της Αθήνας έγινε ακόμα πιο δελεαστικό για τους τουρίστες. ΤΟ κυκλοφοριακό στο κέντρο έχει μειωθεί και η ατμόσφαιρα είναι πιο καθαρή.
Οι επισκέπτες δεν έρχονται εδώ μόνο για τα μνημεία. Παρά την οικονομική κρίση, η σύγχρονη Αθήνα μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα από τα πιο έντονα νυχτερινά σκηνικά στην Ευρώπη. Τα urban-chic μπαρ γύρω από το Μοναστηράκι στους πρόποδες της Ακρόπολης είναι μοναδικά, τα lounge-μπαρ είναι εξελιγμένα και τα fusion-food εστιατόρια στην αγορά του Κολωνακίου, προσφέρουν εξαιρετικό φαγητό...».
Κέρκυρα
«Ακόμη κι αν η τουριστική ανάπτυξη είναι σε ...καραντίνα σε κάποιες παράκτιες περιοχές, η ενδοχώρα μαρτυρά ένα νησί σε μια άλλη εποχή. Οι παλιές συνοικίες της ανατολικής ακτής στην πόλη της Κέρκυρας, πρόσφατα χαρακτηρίστηκαν πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO. Δικαίως. Δεν υπάρχει τόσο όμορφο όσο η πόλη της Κέρκυρας και το Ντουμπρόβνικ.
Στα χωριά δε, οι Κερκυραίοι γιορτάζουν από το καλοκαίρι ως το φθινόπωρο-στα «panegýria», θρησκευτικές γιορτές με μουσική και πάγκους εμπορευμάτων».
Κρήτη
«Μεγαλόνησος ή Σπουδαίο Νησί η Κρήτη είναι από μόνη της μια ξεχωριστή χώρα. Λίκνο του Μινωικού πολιτισμού, η Κρήτη παράγει περισσότερη ιστορία από όση μπορεί να καταναλώσει σε τοπικό επίπεδο.
Σήμερα παράγει ένα πλεόνασμα βρώσιμων προϊόντων, λόγω της μεγαλύτερης καλλιεργητικής περιόδου που απολαμβάνει. Η ακτογραμμή της, οι παραλίες της είναι εξαιρετικέ, αμμώδεις με υπέροχα νερά.
Η Κρήτη παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και στην ενδοχώρα της, με ξωκλήσια του 14ου και 15ου αιώνα με εξαιρετικές νωπογραφίες, με τα μινωικά ανάκτορα, με διαδρομές για πεζοπορία απείρου φυσικού κάλλους».
Υδρα
«Η φήμη της Υδρας εκτοξεύτηκε το 1957 από την ταινία «Το παιδί και το δελφίνι» με τη Σοφία Λόρεν και σύντομα σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες την αγάπησαν, όπως ο Λέοναρντ Κοέν που απέκτησε σπίτι στο νησί.
Πλούσιο αρχοντικά και σπίτια αμφιθεατρικά χτισμένα γύρω από ένα λιμάνι που εξύμνησε την υδραίικη ανδρεία και έφερε μεγάλο πλούτο. Παρά τη φήμη του το νησί, παραμένει συνεπές αρχιτεκτονικά και μακάριο δίχως αυτοκίνητα , εκτός από ένα ζευγάρι απορριμματοφόρων».
Μύκονος
«Κάποτε ήταν από τα πιο γυμνά και φτωχά ελληνικά νησιά, στη δεκαετία του '60 έγινε μια μποέμ Μέκκα και πλέον είναι ο πιο χλιδάτος και διάσημος τουριστικός προορισμός της Ελλάδας.
Αυτό το κεντρικό κυκλαδίτικο νησί υπήρξε το κορυφαίο θέρετρο της Μεσογείου για gay ταξιδιώτες, αν και έκτοτε η Μύκονος έχει επανατοποθετήσει το προφίλ της.
Η νυχτερινή ζωή εξακολουθεί να είναι έντονη και πολύ gay-friendly, οι παραλίες πολλές, όμορφες και πολυσύχναστες, τα είδη ένδυσης και τα κοσμήματα πωλούνται εν αφθονία, και οι δρόμοι γίνονται αδιάβατοι ειδικά την ώρα που ξεφορτώνουν τα πλοία τουρίστες στο λιμάνι».
Νάξος
«Ο μεγαλύτερος και πιο ψηλός (σε υψόμετρο 999μ), βράχος του αρχιπελάγους των Κυκλάδων, η τραχιά Νάξος, είναι ένα από τα λίγα ελληνικά νησιά εκτός από την Κρήτη που θα μπορούσε να θρέψει τον εαυτό της. Αυτάρκης με κοπάδια προβάτων, αιγών και βοοειδών παντού, μαζί με όλο τον πλούτο των οπωροκηπευτικών. Οι τοπικές πατάτες είναι διάσημες και το μενού στα εστιατόρια από τα καλύτερα των Κυκλάδων.
Η κύρια πόλη, γνωστή ως Κάστρο, ήταν η έδρα του ενετικού Δουκάτο της Νάξου, που κυβέρνησε τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων μετά το 1204. Τα ανηφορικά καλντερίμια του Κάστρου, οι πύργοι των Ενετών συνθέτουν ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό.
Νοτιοδυτικά της Νάξου, από το θέρετρο του Αγίου Προκοπίου κάτω στην Αγιάσο, το νοτιότερο ακρωτήρι του νησιού, αποτελεί ουσιαστικά μια τεράστια υπέροχη παραλία, που χωρίζονται από μικρά ακρωτήρια».
Πάρος
«Η Πάρος έχει λίγο απ 'όλα όσα θα περιμένατε από ένα νησί στο αρχιπέλαγος των Κυκλάδων. Ασβεστωμένα χωριά, μπλε τρούλους εκκλησιών, παραλίες με ξανθή άμμο, γραφικά λιμάνια με ταβέρνες και μπαράκια. Από τις ακτές της είναι συγκλονιστική η θέα προς τα μυριάδες γύρω νησιά
Το άρθρο σταθμός του 1981 στους New York Times για την «Ησυχη καρδιά των Κυκλάδων» δεν ανταποκρίνεται πια στην πραγματικότητα. Ησυχη δεν είναι πια, αλλά η Πάρος έχει καταφέρει να διατηρήσει το πνεύμα πολύ περισσότερο από άλλα ελληνικά νησιά».
Πάτμος
«Σύμφωνα με την παράδοση ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής (ο Θεολόγος στα ελληνικά) έγραψε το βιβλίο της Καινής Διαθήκης Αποκάλυψη στην Πάτμο. Μια χιλιετία αργότερα, ο μοναχός Χριστόδουλος ίδρυσε το επιβλητικό οχυρωμένο μοναστήρι του αγίου στην κορυφή του νησιού.
Η ηφαιστειακή γεωλογία της Πάτμου, με σχηματισμούς βασάλτη που δείχνουν προς τον ουρανό και ιδιόμορφα νησάκια που επιπλέουν στο πέλαγο, προσφέρουν μπόνους σε μια απολύτως κατανυκτική ατμόσφαιρα.
Οι παραλίες, εξάλλου, είναι εξαιρετικές και η Πάτμος διαθέτει την μεγαλύτερη ποικιλία επισκεπτών από οποιοδήποτε άλλο νησί».
Ρόδος
«Μίλια παραλιών, δασωμένο, ορεινό εσωτερικό, κάστρα σταυροφόρων, νωπογραφίες σε εκκλησίες, η Ρόδος είναι μία από τις ωραιότερες μεσαιωνικές πόλεις της Μεσογείου και παραμένει ηλιόλουστη οκτώ μήνες το χρόνο.
Σε μια καλή χρονιά, ένα εκατομμύριο επισκέπτες επιλέγουν τη Ρόδο, δίχως να υπολογίζονται οι σύντομες στάσεις από πολλούς που κάνουν κρουαζιέρα.
Η εντός των τειχών παλιά πόλη της Ρόδου δίκαια έχει αναγνωριστεί ως μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ και σπάνια αποτυγχάνει να εντυπωσιάσει με την αρχιτεκτονική του ψαμμίτη πάνω από τα πλακόστρωτα δρομάκια και έναν ορίζοντα εξωτικών μιναρέδες, που περιστοιχίζονται από φοίνικες».
Σαντορίνη
«Μέχρι περίπου το 1630 π.Χ., η Σαντορίνη - τότε ονομαζόταν Καλλίστη - ήταν απλά άλλο ένα κωνικό, ηφαιστειογενές νησί, με μια μινωική πόλη στη νότια ακτή. Στη συνέχεια ήρθε μια από τις πιο γνωστές βίαιες εκρήξεις του είδους, με αποτέλεσμα το
κέντρο του νησιού να καταρρεύσει. Η θάλασσα έσπευσε να γεμίσει το κενό, αφήνοντας το παρόν νησί σε σχήμα ημισελήνου πάνω από το νερό. Ο σεισμός προκάλεσε τσουνάμι που επιτάχυνε την κατάρρευση της μινωικής Κρήτης.
Οι κάτοικοι έπρεπε να παλέψουν με τις επαναλαμβανόμενες δονήσεις – μία το1956 ισοπέδωσε τα χωριά Φηρά και Οία - και κάποιες φρέσκες εκρήξεις, δημιούργησαν δύο νησάκια στην Καλντέρα.
Την Σαντορίνη οφείλει να την προσεγγίσει κανείς από τη θάλασσα. Οι ελιγμοί των πλοίων στα απίστευτα καταγάλανα νερά της καλντέρας, τα απόκρημνα πολύχρωμα από τη λάβα βράχια, ένας αργαλειός με κάτασπρα σαν νιφάδες χιονιού πάνω στο βουνό... Αυτό είναι το πιο όμορφο θέαμα της Μεσογείου».
Σκιάθος
«Η Σκιάθος ήταν το πρώτο νησί των Σποράδων που αναπτύχθηκε. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί, καθώς διαθέτει περισσότερες από 50 παραλίες με χρώμα νερών καλύτερο από αυτό της Καραϊβικής και πεύκα να ακουμπούν στη θάλασσα.
Η Σκιάθος πλημμυρίζει από μοντέρνους Ιταλούς, Ισπανούς και Ελληνες. Οι Βρετανοί, οι Γερμανοί και οι Σκανδιναβοί την προτιμούν την άνοιξη και το φθινόπωρο».

Οι μυστικές γνώσεις των Ελλήνων, τα Ελευσίνια, ο Αισχύλος, τα ιπτάμενα αντικείμενα και άλλες αναφορές!!

 Για να δούμε τί μας λέει ο μύθος του Τριπτόλεμου με την θεά Δήμητρα. 

Πρόκειται για έναν μύθο των Ελευσινίων Μυστηρίων, σύμφωνα με τον οποίο η θεά Δήμητρα μετά από μία περιπλάνηση με το ιπτάμενο πύρινο άρμα της, που εσύρετο από φτερωτούς δράκοντες, προσγειώθηκε στην "αγέλαστο πέτρα" στην Ελευσίνα.



Ύστερα παρέδωσε το ίδιο αυτό φτερωτό άρμα σε έναν από τους τέσσερις βασιλείς της Ελευσίνας, τον Τριπτόλεμο, ο οποίος έφυγε πετώντας, και απουσίασε γα πολλά χρόνια με σκοπό να διδάξει και σε άλλους λαούς την τέχνη της σποράς, του σίτου και του θερίσματος των χωραφιών. Είναι σκανδαλιστικά παρόμοια η τοπωνυμία της περιοχής ("Ελευσίς") με την λέξη "έλευσις", που θα μπορούσε κάλλιστα να υποδηλώνει την έλευση της θεάς Δήμητρας με το ιπτάμενο άρμα της.Επιπλέον το εκπολιτιστικό έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας ο Τριπτόλεμος με τα μέσα που του παρείχε η θεά, καταγράφεται και σε μυθολογίες άλλων λαών.Μεταφέρουμε χαρακτηριστικά από το βιβλίο του Γουίλ Ντιράν (Wil Durant) "Η ιστορία και ο πολιτισμός της Κίνας" την μαρτυρία της Κινεζικής παράδοσης:


"...Πριν έρθουν οι ουράνιοι Βασιλείς, οι άνθρωποι στην Κίνα ζούσαν σαν τα ζώα. Σκεπάζονταν με δέρματα ζώων, τρέφονταν με ωμό κρέας και δεν ήξεραν τον πατέρα τους...


...Όταν ήρθε ο Φου Χι, με την βοήθεια μιας πολύ μορφωμένης βασίλισσας, έμαθε στον λαό τον γάμο, την μουσική, τα γράμματα, και την ζωγραφική. Τους έμαθε επίσης να ψαρεύουν με δίκτυα και να καλλιεργούν τον μεταξοσκώληκα...


Μετά τον θάνατο του Φου Χι, το έργο του το συνέχισε ο Σενγκ Μουγκ. Αυτός βρήκε το αλέτρι, τη γεωργία, το εμπόριο, την Ιατρική επιστήμη, και το πως να θεραπεύονται οι άνθρωποι με τα βότανα..."




Παραστάσεις του άρματος με τους φτερωτούς δράκοντες έχουμε σε ένα πλήθος από αρχαία αγγεία. Ένα τέτοιο άρμα συναντάμε και στην τραγωδία του Ευριπίδη "Μήδεια", πάνω στο οποίο αποχωρεί στο τέλος του έργου η τραγική παιδοκτόνος. Αυτού του είδους οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις προξενούν την περιέργεια, αφού η θεατρική τους απόδοση ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για την εποχή και σίγουρα θα προξενούσε πολλά προβλήματα.



Η εμμονή των δημιουργών και ιδιαίτερα του Αισχύλου στην χρήση (στο θέατρο) φτερωτών αρμάτων, ιπταμένων ανθρώπων και ζώων, αλλά και περιέργων ενδυμάτων με χαρακτηριστικούς τους περίφημους κοθόρνους (μεγάλες μπότες που θυμίζουν έντονα αυτές των σημερινών αστροναυτών), υποδηλώνει την επιθυμία των τραγωδών να γίνει πιστή καταγραφή των μύθων ή τουλάχιστον την προσπάθεια να περάσουν εμμέσως στο κοινό κάποιες κρυφές αλήθειες (χωρίς η μία περίπτωση να αναιρεί την άλλη).

Στην τραγωδία του Αισχύλου "Προμηθέας Δεσμώτης" βλέπουμε τον Ωκεανό και τις κόρες του να έρχονται στον Προμηθέα οδηγώντας "με την θέληση, χωρίς χαλινούς" ένα "τετράσκελο πουλί". Στα αποσπάσματα που σώθηκαν από την τραγωδία "Σφίγγα" τον βλέπουμε να μιλάει για ένα "πουλί πού 'χει νυχάτο χέρι, το πολεμικό, με το κοντάρι", ενώ στον "Αγαμέμνονα" είναι χαρακτηριστική η εντολή: "τα σκυλιά, τα τολμηρά, όπου πετάνε στον αγέρα άφησε".


Η πιθανή εμμονή του Αισχύλου να αποκαλύψει με συμβολισμούς στους θεατές κάποια μυστικά, μπορεί να εξηγήσει και τις διώξεις του από το ιερατείο της εποχής με την κατηγορία ότι ανεβάζει επί σκηνής τα μυστικά των Ελευσίνιων Μυστηρίων, και ίσως και την ανεξιχνίαστη δολοφονία του.


Το τετράσκελο πουλί που αναφέρεται στον "Προμηθέα Δεσμώτη" το συναντάμε σε πολλές αρχαίες απεικονίσεις, καθώς και σε κείμενα διαφόρων λαών. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα είναι η περιγραφή του Ιεζεκιήλ στην Παλαιά Διαθήκη όπου μιλάει για ένα ζώο με τέσσερα σκέλη:


"...και τα σκέλη αυτών ορθά και πτερωτοί οι πόδες αυτών και σπινθήρες ως εξαστράπτων χαλκός και ελαφραί αι πτέρυγες αυτών..."


Το όχημα το είδε ο προφήτης να βγαίνει λάμποντας ολόκληρο, μέσα από ένα σύννεφο σκόνης.

Είναι πολλές οι αναφορές των μύθων για τα ηλιακά άρματα με τα οποία ταξίδευαν διάφοροι ήρωες, με χαρακτηριστικότερο τον μύθο του ταξιδιού του Φαέθωνος. Ακόμη οι αναφορές σε αστρονομικά θέματα, διαφόρων μυημένων στα μυστήρια φιλοσόφων, ξεπερνούν τα όρια των γνώσεων, που κατά την συμβατική ιστορία θα έπρεπε να έχουν. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά του Σωκράτη στον "Φαίδωνα" του Πλάτωνα, όπου μιλάει για την σφαιροειδή μορφή της Γης, την περιγράφει πώς φαίνεται από ψηλά, και λέει ότι αυτό που εμείς βλέπουμε για ουρανό δεν είναι ο πραγματικός, αλλά όταν βγούμε έξω από αυτόν (έξω από την ατμόσφαιρα) βλέπουμε την πραγματική του εικόνα.

Από το περιοδικό NEXUS Μάιος 1998

πηγη

ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ:"Η Αληθινή ιστορία δεν είναι αυτή που μας διδάσκουν"

Από τους πιο γνωστούς και αμφισβητούμενους μύθους είναι αυτός της Ατλαντίδος του Πλάτωνα. Πρόκειται όμως για μύθο ή κάποια μέρα θα αποκαλυφθεί όπως έγινε και με την Τροία ότι η Ατλαντίδα υπήρξε και ότι η συμβατική ιστορία πρέπει να αναθεωρήσει τις απόψεις της ;
Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία ο άνθρωπος έχει να επιδείξει έναν στοιχειώδη πολιτισμό από την νεολιθική εποχή γύρο στο 6000 π.χ., όσον αφορά δε τους πρόγονους μας αυτοί προέρχονται από τους Ινδο-ευρωπαίους...
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα 9500 χρόνια πριν από αυτόν (421 π.χ), έγινε μεγάλη καταστροφή που είχε σαν αποτέλεσμα την βύθιση της Ατλαντίδος.
Ο ίδιος επίσης μας αναφέρει ότι μετά από κάθε
καταστροφή (που μάλλον συνέβαινε συχνά τα αρχαία χρόνια , χαρακτηριστικό είναι ότι οι Έλληνες περιγράφουν τρεις κατακλυσμούς του Ωγύγου, του Δαρδάνου, και του Δευκαλίωνα), όσοι επιζούσαν ήταν οι αγράμματοι βουνίσιοι που είχαν ακούσει μόνο τα ονόματα των παλαιών ηγετών αλλά γνώριζαν ελάχιστα πράγματα για αυτούς.
Επειδή δε επί πολλές γενιές δεν είχαν τα αναγκαία μέσα για να επιζήσουν, σκέφτονταν συνεχώς τα πράγματα που τους έλειπαν, χωρίς να δίνουν καμία σημασία για όλα που είχαν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια.

Μας περιγράφει λοιπόν τι έμαθε ο Σόλων όταν ταξίδεψε στην Αίγυπτο:

"Εκεί λοιπόν (στην Αίγυπτο) όταν επήγαν ο Σόλων, καθώς είπε τιμήθηκε με εξαιρετικές τιμές από τους κατοίκους και ζητώντας πληροφορίες για την παλαιά ιστορία της χώρας από τους ιερείς εκείνους που την γνώριζαν πολύ καλά, ανακάλυψε ότι ούτε αυτός ο ίδιος ούτε άλλος κανείς Έλληνας γνώριζε τίποτε σχεδόν για τα παλαιά. Και όταν κάποτε ηθέλησε να τους παρασύρει σε συζήτηση για τα παλαιά άρχισε να τους λέει για τις αρχαιότατες παραδόσεις των Αθηνών, για τον Φορωνέα, ο οποίος θεωρήθηκε ως ο πρώτος άνθρωπος, και για την Νιόβη, διηγήθηκε επίσης για τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα πως επιβίωσαν μετά τον κατακλυσμό και για τους απογόνους των και προσπάθησε να καθορίσει πόσα έτη είχαν περάσει από όσα έλεγε και να τα χρονολογήσει. Κάποιος από τους ιερείς πολύ ηλικιωμένος του είπε τότε:
΄΄Σόλων, Σόλων, σεις οι Έλληνες είσθε αιωνίως παιδιά, κανείς Έλλην δεν είναι γέρων". Ο Σόλων όταν άκουσε αυτά, του είπε: "Πώς γίνεται αυτό, τί εννοείς με αυτά που λες;".
Και εκείνος απάντησε: "Όλοι είσθε νέοι κατά την ψυχή, διότι δεν έχετε μέσα εις την ψυχή σας καμία παλαιά γνώσιν δια την αρχαία παράδοση, ούτε και κανένα μάθημα παλαιό από την πολυκαιρία. Αιτία αυτού του φαινομένου είναι η εξής: Πολλές καταστροφές ανθρώπων έχουν γίνει και θα γίνουν από πολλά αίτια, οι πλέον μεγαλύτερες από πυρκαγιές και κατακλυσμούς και οι μικρότερες από αμέτρητα άλλα αίτια.
Π.χ. η παράδοση που επικρατεί εις την χώρα σας, ότι δηλαδή κάποτε ο Φαέθων o υιός του Ηλίου, αφού έζευξε το άρμα του πατρός του, επειδή δεν είχε την ικανότητα να ακολουθήσει τον ίδιον με τον πατέρα τον δρόμο και τα επί γης πυρπόλησε και αυτός κτυπηθείς από κεραυνό εφονεύθη, αυτό λέγεται ως μύθος, ενώ η πραγματικότης είναι η "παράλλαξις" των πέριξ της γης περιφερόμενων ουρανίων σωμάτων και η καταστροφή από το άφθονο πυρ κατά μακροχρόνια διαστήματα των επί της γης ευρισκομένων όντων.
Τότε λοιπόν όσοι κατοικούν εις τα όρη και εις υψηλούς και εις ξηρούς τόπους καταστρέφονται περισσότερο από εκείνους που κατοικούν πλησίον των ποταμών και της Θαλάσσης. Εις την χώρα μας όμως ο Νείλος, ο οποίος και κατά τα άλλα είναι σωτήρ μας, μας σώζει και εις τοιαύτας περιπτώσεις αμηχανίας υπερεκχειλίζων.
Όταν εξάλλου οι Θεοί, καθαρίζοντας την γη, την καταπλημμυρίζουν με νερά, όσοι ευρίσκονται εις τα όρη σώζονται, όπως π.χ. οι βουκόλοι και οι βοσκοί, όσοι όμως κατοικούν εις τας πόλεις σας παρασύρονται από τους ποταμούς εις την Θάλασσαν.

Εις την χώρα μας όμως εδώ ούτε τότε ούτε άλλοτε πίπτει εκ των άνω νερό επάνω εις την γη, αλλά αντιθέτως φυσικότατα αναδύεται εκ των κάτω προς τα άνω.
Εξ' αιτίας αυτών λοιπόν των αιτιών οι παραδόσεις της χώρας μας λέγεται ότι είναι παλαιότατες.
Η αλήθεια όμως είναι ότι εις όλα τα μέρη, όπου ο χειμώνας ή η ζέστη δεν είναι υπερβολικά, υπάρχει πάντοτε το γένος των ανθρώπων, άλλοτε πολυάριθμο και άλλοτε ολιγάριθμο.
Όσα ωραία ή μεγάλα ή καθ' οιονδήποτε τρόπον αξιόλογα έχουν γίνει εις την χώρα σας ή εις την ιδική μας ή εις άλλον τόπον από όσους γνωρίζομε εξ ακοής, όλα αυτά είναι από παλαιούς χρόνους γραμμένα εδώ εις τους ναούς μας και έχουν διασωθεί.

Εις την χώρα σας όμως καθώς και εις άλλες χώρας, όσα κάθε φορά έχουν διοργανωθεί ώστε να είναι κατάλληλα δια τα γράμματα και δια τα άλλα όσα είναι αναγκαία εις τας πόλεις, έρχεται κατά καθορισμένα χρονικά διαστήματα σαν φοβερά ασθένεια εναντίον τους ρεύμα από τον ουρανό και αφήνει ζωντανούς μόνον τους αγράμματους και αμόρφωτους από σας, ώστε γίνεστε εξ αρχής πάλι σαν νέοι, χωρίς να γνωρίζετε τίποτε από τα παλαιά που τυχόν έγιναν είτε εις την δική μας είτε εις την δική σας χώρα.
Όσα λοιπόν είπες προηγουμένως, Σόλων, δια τας δικές σας παραδόσεις περί γενεαλογιών, ελάχιστα διαφέρουν από παιδικά παραμύθια, διότι σεις ενθυμείσθε μόνον ένα κατακλυσμό της γης μολονότι προηγουμένως έχουν γίνει πολλοί, κατόπιν δε γνωρίζετε ότι εις την χώρα σας έζησε το πλέον ωραιότερο και το πλέον καλύτερον ανθρώπινο γένος, από το οποίον κατάγεσαι και εσύ και οι συμπολίτες σου, διότι τέλος πάντων διεσώθη ολίγον σπέρμα, Εσείς όμως το ξεχάσατε, διότι και οι απόγονοι των διασωθέντων επί πολλές γενεάς πέθαιναν χωρίς να γνωρίζουν να γράφουν.
Διότι κάποτε Σόλων, πριν από τον μεγάλο κατακλυσμό, η σημερινή πόλις των Αθηναίων υπήρξε αρίστη εις τον πόλεμο και γενικώς εις την διακυβέρνησίν της ήτο τελεία. Εις την πόλιν εκείνη λέγεται ότι έγιναν κάλλιστα έργα και διεμορφώθησαν τα πλέον άριστα πολιτεύματα από όσα ημείς έχομε ακούσει ότι υπήρξαν επί της γης". Όταν άκουσε αυτά ο Σόλων, όπως μου είπε, θαύμασε και έδειξε πολύ μεγάλη προθυμία να μάθη περισσότερα, παρακαλών τους ιερείς να του διηγηθούν όλα γενικώς και με κάθε λεπτομέρεια δια τους αρχαίους συμπολίτες του.

Ο ιερεύς λοιπόν του είπε: "Δεν υπάρχει λόγος να μη το κάμω, Σόλων, αλλά Θα σου τα ειπώ και προς χάριν σου και χάριν της πόλεώς σας, προ πάντων όμως προς χάριν της θεάς, η οποία και την δική σας και την δική μας χώρα προστάτευσε και ανέθρεψε και μόρφωσε, την δική σας χίλια χρόνια πρωτύτερα, αφού επήρε το σπέρμα δια σας από την γη και τον Ήφαιστο και αργότερα την δική μας.

Εις τα ιερά μας βιβλία είναι γραμμένο, ότι η διοργάνωση της πόλεως εδώ έγινε προ οκτώ χιλιάδων ετών. Θα σου διηγηθώ λοιπόν με λίγα λόγια για τους νόμους που είχαν και για το πλέον ωραιότερο που έκαναν οι προ εννέα χιλιάδων ετών συμπολίτες σου, άλλοτε, όταν θα έχουμε την ευκαιρία, Θα πούμε τις λεπτομέρειες δι' όλα αυτά αφού θα έχωμε εμπρός μας τα ίδια τα κείμενα.
Τους νόμους λοιπόν της πόλεως εκείνης εξέτασέ τους εν αντιπαραβολή προς τους εδώ.
Διότι θα εύρης εδώ πολλά παραδείγματα των νόμων που υπήρχαν τότε εις την πόλιν σας, εν πρώτοις θα ίδης ότι το ιερατικό γένος είναι τελείως ξεχωριστό από τα άλλα, ύστερα απ' αυτά και η τάξις των τεχνιτών είναι ξεχωριστά οργανωμένη, διότι εργάζεται απομονωμένη από τας άλλας, χωρίς να αναμειγνύεται με αυτάς, το ίδιον και η τάξις των βοσκών, των κυνηγών και των γεωργών. Ασφαλώς έχεις αντιληφθεί ότι και η τάξις των πολεμιστών εδώ είναι ξεχωριστή από τας άλλας και ότι εις αυτούς κατά νόμον δεν επιτρέπεται να ασχολούνται εις τίποτε άλλο εκτός από τον πόλεμο. Θα παρατήρησες εξ' άλλου, ότι ο οπλισμός τους είναι ασπίδες και δόρατα, με τα οποία πρώτοι 'απ' όλους τους Ασιάτες οπλιστήκαμε εμείς, διότι μας τα δίδαξε η Θεά, όπως είχε διδάξει και σας πρώτους εις εκείνους τους τόπους.
Όσον αφορά την μόρφωση , βλέπεις βέβαια πόση φροντίδα κατέβαλε εξ αρχής ο νόμος δια την τακτοποίηση των πάντων μέχρι της μαντικής και της ιατρικής που ασχολείται με την υγεία, αφού εφήρμοσε τας Θείας αυτάς επιστήμας εις τας ανθρωπίνας ανάγκας και συστηματοποίησε όλας τας γνώσεις που προέρχονται από αυτάς.
Η Θεά λοιπόν ίδρυσε πρώτη την δική σας πόλιν, αφού εφήρμοσε όλη αυτήν την οργάνωση και τακτική, διάλεξε τον τόπον όπου γεννήθηκε, αφού πρόσεξε καλά την ευκρασία των εποχών του έτους και κατενόησε, ότι Θα αναδείξει ανθρώπους πολύ συνετούς. Ζούσαν λοιπόν εις την πόλιν τους χρησιμοποιούντες τοιούτους νόμους και διοικούμενοι πάρα πολύ καλά και είχον υπερβάλει όλους τους ανθρώπους εις κάθε είδος αρετής, όπως ήτο φυσικόν, αφού ήσαν γέννημα και θρέμμα Θεών. Θαυμάζονται λοιπόν πολλά και μεγάλα έργα της πόλεώς σας γραμμένα εδώ, ένα όμως υπερέχει κατά το μέγεθος και την αρετήν.
Λέγουν δηλαδή τα βιβλία μας, πόση εχθρική δύναμιν κατέστρεψε κάποτε η πόλις σας, δύναμιν, η οποία με αλαζονεία, αφού εξώρμησεν από έξω, από τον Ατλαντικόν ωκεανόν, επήρχετο ταυτοχρόνως κατά της Ευρώπης και της Ασίας. Διότι τότε το εκεί πέλαγος ημπορούσε κανείς να το περάσει, επειδή εις την είσοδο του, την οποίαν σεις ονομάζετε στήλας του Ηρακλέους, είχε μίαν νήσον, η νήσος αυτή ήτο μεγαλύτερα από την Λιβύην και την Ασίαν ηνωμένας και απ' αυτήν εκκινούντες οι τότε άνθρωποι ηδύναντο να αποβιβασθούν εις τας άλλας νήσους και από αυτάς κατόπιν εις ολόκληρον την απέναντι ήπειρον την , ευρισκόμενη γύρω από τον αληθινό εκείνον ωκεανό. Διότι τα μέρη αυτά που ευρίσκονται εντεύθεν του στομίου που αναφέραμε, φαίνονται σαν λιμήν με κάποια στενή είσοδο και η ξηρά που το περικλείει πολύ δικαιολογημένα και αληθώς δύναται να ονομαστεί ήπειρος.

Εις την νήσον λοιπόν αυτήν Ατλαντίδα ωργανώθη μεγάλη και αξιοθαύμαστος δύναμης βασιλέων, η οποία εκυριάρχει εις ολόκληρον την νήσον καθώς και εις πολλάς άλλας νήσους και τμήματα της ηπείρου εκτός τούτων οι βασιλείς εκείνοι εξουσίαζον, από τα εντεύθεν του στομίου μέρη, την Λιβύην μέχρι της Αιγύπτου και την Ευρώπην μέχρι της Τυρρηνίας. Ολόκληρος λοιπόν η δύναμις αυτή, αφού συνεκεντρώθη και ενοποιήθη, επεχείρησε τότε με μίαν εξόρμησίν της να υποδουλώση και τον ιδικόν μας τόπον και τον ιδικόν σας και ολόκληρο τον εντεύθεν του στομίου.
Την εποχή εκείνη, Σόλων η δύναμις της πόλεώς σας ανεδείχθη εξαιρετική μεταξύ όλων των ανθρώπων και εξ' αιτίας της αρετής της και εξ' αιτίας της ανδρείας της. Διότι αφού εξεπέρασεν όλους κατά την ανδρεία και τας πολεμικάς τέχνας, είτε αρχηγεύουσα των Ελλήνων είτε και τελείως μόνη της, κατ' ανάγκην, διότι οι άλλοι την εγκατέλειψαν, αφού έφθασε εις το χείλος της καταστροφής, κατανίκησε τους επιδρομείς, έστησε τρόπαια εναντίον των επόδισε να υποδουλωθούν όσοι ακόμη δεν είχον υποδουλωθεί και απελευθέρωσε χωρίς καμία αξίωση, όλους ημάς τους άλλους που είμεθα εντεύθεν των Ηρακλείων στηλών.
Μετά παρέλευσιν αρκετού χρόνου όμως έγιναν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και εντός ενός τρομερού ημερονυκτίου ολόκληρος ο στρατός σας ετάφη εις την γην και εξηφανίσθη επίσης βυθισθείσα εις την Θάλασσαν η νήσος Ατλαντίς.

Δι' αυτό ακριβώς και τώρα το μέρος εκείνο του ωκεανού είναι αδιάβατον και αδιερεύνητον, διότι εμποδίζει ο πολύ ολίγον υπό την επιφάνειαν της Θαλάσσης πηλός, τον οποίον εδημιούργησεν η νήσος, όταν κατεβυθίσθη"...."

Εκτός όμως του Πλάτωνα υπάρχουν αναφορές σε πλήθος άλλα αρχαία κείμενα διαφόρων λαών, αλλά και ανεξήγητα ευρήματα που δημιουργούν τεράστια ερωτήματα και προβληματισμό....
Στην Αίγυπτο σε ιερογλυφικά κείμενα που βρέθηκαν σε πυραμίδα, υπάρχει αναφορά για τους ΖΕΠ ΤΕΠΙ (η πρώτη φορά), τους επτά σοφούς που ήρθαν από ένα νησί που καταποντίστηκε, και έφεραν μαζί τους στην χώρα του Κέμ (Αίγυπτο) έναν ανεπτυγμένο πολιτισμό . Ήταν πεπεισμένοι ότι τα θεμέλια του πολιτισμού τους εδραιώθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της ασυνήθιστης και ένδοξης εποχής.
Ο R. T. Rundle Clark, καθηγητής Αιγυπτιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ σχολίασε πάνω στις αρχαίες αρχές της Πρώτης Εποχής: "Κάθε τι του οποίου η ύπαρξη ή η αυθεντία πρέπει να δικαιολογηθεί ή να εξηγηθεί πρέπει να αναφέρεται στην Πρώτη Εποχή.
Αυτό ήταν πραγματικότητα για τα φυσικά φαινόμενα, τις ιεροτελεστίες, τα βασιλικά εμβλήματα, τα σχέδια των ναών, τις μαγικές ή ιατρικές φόρμουλες, το ιερογλυφικό σύστημα, το ημερολόγιο - όλα τα εφόδια του πολιτισμού...
Όλα όσα ήταν καλά ή αποτελεσματικά ιδρύθηκαν στις αρχές της "Πρώτης Εποχής" - η οποία ήταν, επομένως, μια χρυσή εποχή απόλυτης τελειότητας...
".Η Πρώτη Εποχή φαίνεται πως ήταν η περίοδος κατά τη διάρκεια της οποίας ο Όσιρις βασίλευε σαν πρώτος βασιλιάς της Αιγύπτου.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ήταν που δημιούργησε το νόμο (Μάατ) και ξεκίνησε τη λατρεία προς τον Ρα, το μονοθεϊστικό Θεό της Αιγύπτου.
Ο Rundle Clark εξήγησε: "Η βασιλεία του Όσιρη ήταν μια χρυσή εποχή, μοντέλο για τις μετέπειτα γενεές.".
Η Μάατ και ο μονοθεϊσμός, το μοντέλο για τις μετέπειτα γενεές που διατυπώθηκε από τον Όσιρη, ήταν η δύναμη που οδηγούσε, πίσω από την Αιγυπτιακή κουλτούρα, για χιλιάδες χρόνια."
Στην Σουμερική πόλη Νιπούρ, βρέθηκαν αρχεία που περιγράφουν τον καιρό πριν τον κατακλυσμό, όταν ο Θεός του Ουρανού συνωμότησε με τον Θεό του βροχής να καταστρέψουν την ανθρωπότητα.
Ο Θεός της Γης προειδοποίησε τον βασιλιά για τον επερχόμενο κατακλυσμό.
Πριν τον κατακλυσμό ο Βασιλιάς ζούσε σε ένα νησί στον Ωκεανό που είχε μεγάλες πόλεις και υπέροχα βουνά, ενώ οι Αζτέκοι στην Αμερική μιλάνε για ένα μυστηριώδες νησί από όπου είχαν έρθει οι πρόγονοι τους που λεγόταν Αζτλάν.

Ο χάρτης του Τούρκου Ναυάρχου Πίρι Ρέις αποτελεί ένα ακόμη μυστήριο για τις γνώσεις που είχαν οι αρχαίοι πολιτισμοί. Ο χάρτης του Piri Reis εμφανίζει τη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αμερική, τη Γροιλανδία και Ανταρκτική, υπείρους που το 1513 δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί.
Ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι τόσο τέλειος που θα μπορούσε μόνο να έχει γίνει από πολύ τις φωτογραφίες υψηλού ύψους.!!!. Ο χάρτης του Piri Reis ανακαλύφθηκε το 1929, ενώ το παλάτι Topkapi Serai μετατρεπόταν σε ένα μουσείο. Το σωζόμενο μέρος του χάρτη είναι περίπου 90επί 65 εκ.
Μια από τις επιγραφές προσδιορίζει τις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν από τον Piri Reis: οκτώ χάρτες του Πτολεμαίου , τέσσερις σύγχρονοι (του Reis) πορτογαλικοί χάρτες, ένας αραβικός χάρτης της νότιας Ασίας, και ένας χάρτης του Κολόμπου για τα μέρη του νέου κόσμου. Σύγχρονες έρευνες αποκάλυψαν ότι το έδαφος που απεικονίζει ο χάρτης στο νότο του Ατλαντικού Ωκεανού είναι μια απεικόνιση της Ανταρκτικής κάτω από τον πάγο , που προηγείται χρονικώς της ανακάλυψης της ηπείρου το 1820, και υποστηρίζουν ότι η προϊστορική Ανταρκτική έχει αντιγραφεί από αρχαίους χάρτες δεκάδες χιλιάδων, ακόμη και εκατοντάδες χιλιάδων, ετών....
Στο αρχαίο Ινδικό έπος Μαχαμπχαράτα περιγράφεται μία μάχη που μοιάζει με πυρηνική σύγκρουση..: "Eνα μοναδικό βλήμα φορτισμένο με όλη την δύναμη του σύμπαντος. Μια πυρακτωμένη στήλη από καπνούς και φλόγες φωτεινή όσο χίλιοι ήλιοι υψώθηκε σε όλο της το μεγαλείο.. Ήταν ένα άγνωστο όπλο, ένα σιδερένιο αστροπελέκι, , ένας γιγάντιος αγγελιοφόρος θανάτου, που έκανε στάχτες ολόκληρη την φυλή των Βρισνίς και των Αντχάκας. Τα πτώματα ήταν τόσο καμένα που δεν αναγνωριζόντουσαν . Τα μαλλιά και τα νύχια τους είχαν πέσει, πήλινα αντικείμενα είχαν σπάσει χωρίς εμφανή αιτία, ενώ τα πουλιά είχαν γίνει άσπρα. Μετά από λίγες ώρες όλες οι τροφές είχαν μολυνθεί. Για να ξεφύγουν από την φωτιά , οι στρατιώτες έπεφταν στο ποτάμι για να πλυθούν τόσο αυτοί, όσο και ο εξοπλισμός τους....".Όταν τον 19ο αιώνα έγιναν εκσκαφές σε περιοχή της Ινδίας οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μία πόλη στους δρόμους της οποίας υπήρχαν οι πιο ραδιενεργοί σκελετοί που έχουν μετρηθεί , έως την έκρηξη της Χιροσίμα.

Σε μία άλλη περίπτωση το 1969 σοβιετικοί επιστήμονες του Πανεπιστήμιου του Λένιγραντ , ανακάλυψαν ένα πλήθος από σκελετούς. Διαπιστώθηκε πως είχαν ηλικία 100.000 χρόνων. Ορισμένοι από τους σκελετούς αυτούς είχαν πάνω στο στήθος τους σημάδια από χειρουργικές επεμβάσεις. Ειδικοί οστεολόγοι μελέτησαν τα ευρήματα και κατάληξαν στο εξής συμπέρασμα: "η χειρουργική επέμβαση είχε απόλυτη επιτυχία γιατί το περιόστεο αναπτύχθηκε κανονικά πάνω από το σημείο της εγχείρησης.
Αν ο άνθρωπος πέθαινε αμέσως, το περιόστεο δεν θα μπορούσε να αναπτυχθεί.
Κρίνοντας από το πάχος του, σε μία από τις περιπτώσεις ο άνθρωπος που υποβλήθηκε στην λεπτή αυτή επιχείρηση θα πρέπει να έζησε πέντε τουλάχιστον χρόνια..."
Το 1873 το βρετανικό ωκεανογραφικό πλοίο Τσάλεντζερ διαπίστωσε πως το βάθος του ωκεανού κοντά στην ευρωπαϊκή και την Αμερικανική ακτή ξεπερνά τα 3600 μέτρα, ενώ το μέσο βάθος στο κέντρο του είναι μόλις 1800 μέτρα.
Το 1968 μια ομάδα από Αμερικανούς και Αιγυπτίους επιστήμονες προσπάθησαν να φωτογραφήσουν μα ακτίνες Χ το εσωτερικό των πυραμίδων.
Το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό και ανεξήγητο .
Για κάποιο λόγω το φωτογραφικό είδωλο στις ίδιες θέσεις άλλαζε συνεχώς "μορφή"....
Είναι επιστημονικά αποδεκτό ότι οι πυραμοειδείς κατασκευές έχουν την ιδιότητα συσσώρευσης ενέργειας, η οποία επιδρά τόσο σε οργανικά σώματα αλλά και σε ανόργανα.
Είναι γνωστά τα πειράματα που έγιναν με πτώματα ζώων τα οποία διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να αποσυντίθενται, με τον ίδιο τρόπο που δεν αναπτύσσονται μικροοργανισμοί σε νερό που έχει τοποθετηθεί μέσα σε πυραμίδες, ενώ μικρά αντίγραφα πυραμίδων χρησιμοποιούνται για ακόνισμα λεπίδων....
Κλιμακούμενη Πυραμοειδή κατασκευή τύπου Ζιγκουράτ βρέθηκε κάτω από την θάλασσα στο νησί Γιοναγκούνι της Ιαπωνίας , και σύμφωνα με τον καθηγητή Μασάκι Κιμούρα γεωλόγο στο πανεπιστήμιο της Οκινάουα χρονολογείται τουλάχιστον από το 8000 π.χ..

Τον Σεπτέμβριο του 1989 ανακαλύφθηκε στο Ξηροχώρι Θεσσαλονίκης από τους Παλαιοντολόγους Γεώργιο Κουφό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και Λουί ντέ Μπονίς του Πανεπιστημίου Πουατιέ της Γαλλίας, το κρανίο ανθρωποειδούς - προγόνου του ανθρώπου της ομάδας των ραμαπιθήκων , ηλικίας 11 με 9 εκατομμυρίων ετών.
Οι επιστήμονες το ονόμασαν "Ουρανοπίθηκο Μακεδονικό" και είναι κατά 7-5 περίπου εκατομμύρια έτη αρχαιότερος απ' τον Αυστραλοπίθηκο τον Αφρικανικό, ο οποίος παρουσιάσθηκε στην περιοχή του Ισημερινού πριν 3,18 εκατομμύρια χρόνια (κατ' άλλους πριν 5 εκ.) και βάσει αυτού του ευρήματος εθεωρείτο κοιτίδα του ανθρώπου η Αφρική.
Η ανακάλυψη του κρανίου του Αρχανθρώπου, των εργαλείων του, των ιχνών της πρώτης φωτιάς και των λοιπών ευρημάτων από το σπήλαιο των Πετραλώνων Χαλκιδικής , αποτελούν επίσης μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις που έγιναν στον Ελλαδικό χώρο και μας έδωσαν πολυτιμότατα στοιχεία για την προέλευση του ανθρώπου στον Ελλαδικό, αλλά και στον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο.
Η Ανακάλυψη στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής από τον κο Άρη Πουλιανό ενός ανθρώπινου σκελετού, που χρονολογήθηκε το 700.000 π.χ.
Ο αρχάνθρωπος που ανακαλύφθηκε έχει ύψος 1,5 μέτρο , σκελετό όρθιο , όγκο εγκεφάλου 1220 κ.εκ. και είναι ορθογναθικός δηλαδή λευκός,ενώ ο Αυστραλοπίθηκος είναι 1,2 μ. ύψος , είναι ημιόρθιος και έχει όγκο εγκεφάλου 600 - 800 κ.εκ. Στο σπήλαιο βρέθηκαν πολλά οστέινα εργαλεία καθώς και τα ίχνη της αρχαιότερης φωτιάς που άναψε ποτέ ανθρώπινο χέρι στον πλανήτη (1.000.000 π.Χ.).

Οι Ινδιάνοι Χόπι της Αμερικής έχουν ένα θρύλο σύμφωνα με τον οποίο " ο Σοτούκνουγκ, πρωτόπλαστος και Αντιπρόσωπος του δημιουργού, κατάστρεψε τον δεύτερο κόσμο διατάζοντας τους δίδυμους γίγαντες να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους στα άκρα του άξονα, στο Βόρειο και Νότιο πόλο, όπου βρίσκονταν για να κάνουν τη Γη να γυρνάει.
Όταν έφυγαν από τις θέσεις τους, ο κόσμος έχασε την ισορροπία του, στριφογύρισε πέρα δώθε και αναποδογύρισε δύο φορές.
Τα βουνά κατρακύλησαν στις θάλασσες με παφλασμό, θάλασσες και λίμνες ξεράθηκαν και καθώς ο κόσμος στριφογύριζε στο νεκρωμένο χάος καταψύχθηκε σε ένα κομμάτι πάγο.
Αυτό ήταν το τέλος του δεύτερου κόσμου...ότι είχε αποτελέσει τον δεύτερο κόσμο ήταν κατεψυγμένο ...νεκρό, εκτός από τους ανθρώπους στον υπόγειο κόσμο τους..."
Ο Ηρόδοτος (Ιστορία βιβλίο β') βεβαιώνει ότι οι ιερείς των Θηβών της Αιγύπτου του έδειξαν 341 κολοσσιαία αγάλματα αρχιερέων που το καθένα αντιπροσώπευε μια γενιά από το παρελθόν και καλύπτουν όλα μαζί ένα διάστημα από 11340 χρόνων.
Και του είπαν μάλιστα ότι πριν από αυτές τις γενιές "οι θεοί ζούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους"
Ξύλινη ενεπίγραφη πινακίδα στο Δισπηλιό της Καστοριάς που χρονολογήθηκε με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα (C14), και βρέθηκε ότι είναι ηλικίας 7250 ετών.

Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων , ένα αστρονομικό όργανο μεγάλης ακρίβειας που έδινε πληροφορίες για τις κινήσεις του Ήλιου της Σελήνης και των πλανητών στον Ζωδιακό κύκλο. Πρόκειται για ένα αστρονομικό μηχάνημα , με εκπληκτική μηχανική τελειότητα , τοποθετημένο σε ένα ξύλινο κιβώτιο με διαβαθμισμένες πλάκες στο εξωτερικό του . εσωτερικά αποτελείτο από 30 αλληλοεμπλεκόμενους οδοντωτούς τροχούς , έκκεντρα τοποθετημένους . Τους τροχούς , που ήταν οργανωμένοι επικυκλοειδώς , έθετε σε κίνηση , με διαφορετική ταχύτητα τον καθένα , ένας περιστρεφόμενος χειροκίνητος άξονας . Δείκτες σύμφωνα με τις επιγραφές έδειχναν την πορεία του Ήλιου την πορεία και τις φάσεις της Σελήνης και των πλανητών στον ζωδιακό κύκλο. Κατασκευάστηκε το 80 π.χ. (τουλάχιστον), και είναι ο πρώτος υπολογιστής στην παγκόσμια ιστορία.
Από το 1991 έως το 1993 σε γεωλογικές και σεισμικές έρευνες στον χώρο γύρω από την σφίγγα της Αιγύπτου από τον Αιγυπτιολόγο Antony West, ton Robert Scoch, και Τον Tomas Dobecki, αποκάλυψαν ότι σύμφωνα με τις γεωλογικές φθορές της σφίγγας κατασκευάστηκε περίπου το 12000 π.χ., ενώ εντοπίστηκαν με τον σεισμογράφο κάτω από την σφίγγα πολλοί διάδρομοι και τούνελ Όπως φαίνετε εξάλλου και από τις φωτογραφίες η σφίγγα δείχνει να είναι το επάνω μέρος μιας πολύ ψηλής κατασκευής, κάτι που εξάλλου συμβαίνει και με τον Παρθενώνα , του οποίου οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές άρχισαν το 1833 , έγιναν πιο εντατικές το 1885-1890 και συνεχίστηκαν περιοδικά έως το 1973.

Στις πρώτες ανασκαφές αποκαλύφθηκε η ύπαρξη μίας ογκώδους θεμελίωσης πάνω στον οποίο είμαι χτισμένος ο Παρθενώνας ύψους 11 μέτρων. Στην συνέχεια έγινε ξανά επιχωμάτωση της βάσης .......
Σύμφωνα με την εσωτερική παράδοση η Γη υπέστη και θα υποστεί στο μέλλον πολλές αλλαγές, το ίδιο και η ανθρωπότητα.
Οι Άτλαντες αποτελούσαν την τέταρτη ρίζα φυλή , των οποίων οι επιζήσαντες αποτέλεσαν την βάση για την δικιά μας πέμπτη ρίζα φυλή.
Ο Ησίοδος ονομάζει τις πέντε ρίζες φυλές ως Χρυσή, Ασημένια, Χάλκινη, των Ημίθεων και Ηρώων , και την δική του-και δική μας- την πέμπτη σιδερένια. Μετά από την δική μας (την πέμπτη) θα ακολουθήσει η έκτη και η έβδομη. Η κάθε ρίζα φυλή (σύνολο επτά) υποδιαιρείται ξανά σε επτά υποφυλές.
Οι επτά υποφυλές της δικής μας πέμπτης φυλής είναι οι ακόλουθες:
1η Η αρχαία Ινδική εποχή πολιτισμού
2η Η αρχαία Περσική εποχή πολιτισμού
3η Η Βαβυλω-Χαλδαιο-Αιγυπτιακή εποχή πολιτισμού
4η Η Ελληνο-Λατινική εποχή πολιτισμού
5η Η Σύγχρονη εποχή πολιτισμού
6η Εποχή πολιτισμού
7η Εποχή πολιτισμού
Το κλειδί για την αποκάλυψη του Ιωάννη βρίσκεται στην αριθμοσοφία , τις ρίζες φυλές, την θεωρία των κύκλων, και τα επτά σώματα του ανθρώπου (φυσικό, αιθερικό αστρικό ,εγώ, εαυτός- πνεύμα, πνεύμα-ζωής , άνθρωπος-πνεύμα).

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ

 

 Ο άνθρωπος που θα άφηνε το στίγμα του βαθιά στον ελληνικό πολιτισμό και κατόπιν στον δυτικό κόσμο δεν έχει ανάγκη από εισαγωγές.
Γεννημένος κάπου μεταξύ 12ου-8ου αιώνα π.Χ. στα παράλια πιθανότατα της Μικράς Ασίας, ο Όμηρος θα δημιουργούσε μια μακρά λογοτεχνική παράδοση, με το αφηγηματικό του ύφος να μένει φάρος στους κατοπινούς συγγραφείς της οικουμένης.
Κι όμως, για κάποιον με τέτοια παγκόσμια επίδραση συναίνεση φαίνεται να μην υπάρχει πουθενά!




Οι ακαδημαϊκοί δεν έχουν σταματήσει να ερίζουν για τη ζωή και το έργο του, με μερίδα μελετητών να αμφισβητεί ακόμα και την ίδια την ύπαρξή του.

Ας δούμε λοιπόν τι ξέρουμε και κυρίως τι δεν ξέρουμε για τον άνθρωπο που έγραψε τις αρχετυπικές επικές ιστορίες...

Το μυστήριο του Ομήρου

Δεν είναι μυστικό ότι ο Όμηρος αποτελεί ένα από τα διαπρεπέστερα μυστήρια της φιλολογίας. Ο ποιητής που μας χάρισε τα λαμπρά έπη συνεχίζει να είναι δυσεπίλυτο αίνιγμα αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα της ζωής του. Κάποιοι ακαδημαϊκοί έχουν φτάσει μάλιστα σε σημείο να ισχυριστούν ότι δεν πρόκειται για έναν άνθρωπο, αλλά για μακρά λογοτεχνική παράδοση, την ίδια ώρα που διαπρεπείς φιλόλογοι ορκίζονται ότι οι ομηρικές ιστορίες αποτελούν συλλογική δουλειά ομάδας προσώπων.

Η πεποίθηση για τη συλλογικότητα της ομηρικής αφήγησης έλκει την καταγωγή της από το γεγονός ότι η προφορική διήγηση μύθων αποτελούσε μακρά αρχαιοελληνική παράδοση, με μια σειρά από περίφημους ραψωδούς να μένουν στην Ιστορία. Κάτω από τη συλλογιστική αυτή, στον Όμηρο αποδίδεται απλώς η γραπτή καταγραφή προϋπαρχόντων θρύλων και μύθων.

Το αφηγηματικό στιλ του Ομήρου, όποιος κι αν ήταν, εμπίπτει εξάλλου περισσότερο στην κατηγορία του παραδοσιακού ραψωδού παρά του επικού ποιητή που είναι γέννημα μιας ιδιαίτερης λογοτεχνικής στιγμής, όπως για παράδειγμα ο Βιργίλιος. Στις ομηρικές ιστορίες συναντάμε επαναλαμβανόμενα αφηγηματικά μοτίβα, όμοια με χορικά άσματα ή επωδούς, γεγονός που συνηγορεί στη μουσικότητα των συνθέσεών του. Ο αντίλογος βλέπει στην ομηρική δουλειά την ξεκάθαρη πρόθεση του ποιητή να φιλοτεχνήσει έπη παρά λυρική ποίηση, η οποία συνοδευόταν αρχικά με λύρα, απομακρυνόμενος έτσι από την παράδοση της «τραγουδιστής» ποίησης.

Όλες βέβαια οι θεμιτές αυτές υποθέσεις θα οδηγούσαν προοδευτικά στο ερώτημα ποιος ήταν τελικά ο Όμηρος και αν πράγματι υπήρξε, η απάντηση του οποίου θα αποδειχτεί ένα από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά παράδοξα της Ιστορίας...

Πότε γεννήθηκε

Να το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής: ιστορική και φιλολογική συναίνεση δεν υπάρχει σε τίποτα που να αφορά στον Όμηρο, περιβάλλοντας το Ομηρικό Ζήτημα με εικασίες και ακαδημαϊκές έριδες. Οι υποθέσεις δίνουν και παίρνουν λοιπόν για το πότε γεννήθηκε ο ποιητής, καθώς η έλλειψη πρωτότυπων πηγών είναι εξοργιστικά ενοχλητική για τους φιλολόγους.

Οι εικασίες για τη γέννησή του κυμαίνονται από το 750 π.Χ. μέχρι και πολύ πιο πίσω, φτάνοντας ακόμα και στο 1200 π.Χ. Κι αυτό γιατί η Ιλιάδα συμπυκνώνει τον Τρωικό Πόλεμο, με μερίδα ακαδημαϊκών να τοποθετεί τον ποιητή (άρα και χρονογράφο) κοντύτερα στα χρόνια των εχθροπραξιών. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι το ποιητικό του ύφος υπαινίσσεται μεταγενέστερη περίοδο, ώστε να είναι συμβατός με την ποιητική παράδοση της εποχής. Όσο για τον «πατέρα της Ιστορίας» Ηρόδοτο (484-425 π.Χ.), τοποθετεί τον Όμηρο γύρω στο 850 π.Χ.

Η πανάρχαιη εποχή που έζησε ο ποιητής και το διαφορετικό σύστημα χρονολόγησης της κλασικής Ελλάδας κάνουν την απόδοση ακριβούς χρονολογίας γέννησης άσκηση για γερούς λύτες...

Πού γεννήθηκε

Για άλλη μια φορά, η ακριβής τοποθεσία γέννησης του ποιητή δεν μπορεί να εντοπιστεί, γεγονός που δεν αποτρέπει βέβαια τους ερευνητές από το να προσπαθήσουν: άλλοι τον τοποθετούν στην Ιωνία, άλλοι στη Σμύρνη, άλλοι στα παράλια της Μικράς Ασίας, άλλοι στη Χίο και δεν συμμαζεύεται. Είναι άλλωστε περίφημο το γεγονός ότι εφτά ελληνικές πόλεις διεκδικούν τον Όμηρο ως δικό τους παιδί.

Οι υποθέσεις αυτές δεν είναι βέβαια αστήρικτες: η ιδιαίτερη διάλεκτος των ομηρικών επών «μυρίζει» ενδεχομένως Μικρά Ασία και ειδικότερα Ιωνία. Η συχνή ομηρική αναφορά μάλιστα σε τοπικά καιρικά φαινόμενα, όπως οι βοριάδες που πνέουν από τα βορειοδυτικά, υποδεικνύει εντοπιότητα στην περιοχή, με μερίδα ιστορικών να τον τοποθετούν λοιπόν στην Ιωνία.

Κι ενώ το ομηρικό ιδιόλεκτο βοηθά τους μελετητές να περιορίσουν τη διάρκεια της ζωής του «ταυτοποιώντας» το με την ανάπτυξη και χρήση της γλώσσας γενικότερα, η δημοφιλία ωστόσο της Ιλιάδας και της Οδύσσειας στην εποχή τους έκαναν την ομηρική γλώσσα να διαχέεται σε όλη τη λογοτεχνική παράδοση των καιρών, συσκοτίζοντας εντέλει το τοπίο...

Πώς ήταν ο Όμηρος

Όλα ανεξαιρέτως τα βιογραφικά στοιχεία που αποδίδονται στον Όμηρο προκύπτουν από τα δικά του έπη, τα οποία και δεχόμαστε ως αληθή. Θεωρείται λοιπόν ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός, με την πεποίθηση να βασίζεται αποκλειστικά σε έναν χαρακτήρα από την Οδύσσεια, τον τυφλό ραψωδό Δημόδοκο. Ο τρόπος λοιπόν που γινόταν δεκτός με τιμές ο ομηρικός αοιδός, διασκεδάζοντας τα ακροατήριά του με μουσική και επικές ιστορίες μαχών και ηρώων, έχει μεταφραστεί από τους ερευνητές ως υπαινιγμός του Ομήρου στην προσωπική του βιογραφία. Ως αποτέλεσμα, πιστεύουμε ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός, την ίδια στιγμή που είχε πλούσια κατσαρά μαλλιά και γενειάδα, όπως τον αναπαριστούν άλλωστε όλες οι προτομές και τα αγάλματά του.

«Ο Όμηρος και ο Σοφοκλής διέκριναν καθαρά, ένιωθαν έντονα και αποτραβιόνταν από τους πολλούς», έγραφε ο διαπρεπής Lane Cooper στο περίφημο σύγγραμμά του «The Greek Genius and Its Influence» το 1917, στην προσπάθειά του να αποτυπώσει τον συναισθηματικό κόσμο του ποιητή. Και βέβαια δεν ήταν ο πρώτος ούτε βέβαια ο τελευταίος που θα προσπαθούσε να ανασυγκροτήσει τη ζωή και την προσωπικότητα του συγγραφέα από το περιεχόμενο των ομηρικών επών και τους υπαινιγμούς του ποιητή στην προσωπική του ζωή. Αν οι υπαινιγμοί είναι όντως εκεί ή επιμένουν να τους βλέπουν οι μελετητές, ποιος να πει...

Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια

Τα δύο ομηρικά έπη έχουν γίνει αρχετυπικά πρότυπα στην παγκόσμια μυθιστορία. Την ώρα που παρέχουν μια πρώτη και καθαρή ματιά στην ανθρώπινη προϊστορία και τις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες, αποκαλύπτουν σε όλη τους τη μεγαλοπρέπεια πόσο λίγα έχουν αλλάξει από τότε. Ακόμα κι αν η Ιλιάδα είναι σε κάποιον άγνωστη, το χρονικό της πολιορκίας της Τροίας και της αρπαγής της Ωραίας Ελένης -της ωραιότερης γυναίκας του κόσμου!- έχει αποτελέσει τη βάση για τόσες και τόσες ερωτικές ιστορίες, κάνοντάς τη κατάφωρα οικεία. Κάποιοι μάλιστα ομηρικοί μελετητές ισχυρίζονται ότι εξαιτίας της γεωγραφικής ακρίβειας της Ιλιάδας, ο Όμηρος πρέπει να γνώριζε από πρώτο χέρι την περιοχή.

Και βέβαια μετά έρχεται η Οδύσσεια, που πιάνει τον μίτο της ιστορίας από την πτώση της Τροίας και έπειτα, όχι βέβαια χωρίς ακαδημαϊκές έριδες. Η πατρότητα της Οδύσσειας αμφισβητείται στη βάση των σαφώς διαφορετικών αφηγηματικών δομών που συναντάμε στα δύο έπη, κάτι που για μερίδα φιλολόγων υποδεικνύει ότι τα δύο ποιήματα απέχουν μεταξύ τους τουλάχιστον έναν αιώνα και δεν μπορούν έτσι να έχουν γραφτεί από τον ίδιο άνθρωπο. Άλλοι πάλι ερευνητές θέλουν τη διαφορά των ποιημάτων να ανέρχεται σε μερικές μόλις δεκαετίες, με τη διαφορά στο στιλ γραφής να αποκαλύπτει τη λογοτεχνική ωρίμαση του ποιητή: η στιβαρή δομή της Ιλιάδας αποκαλύπτει έναν Όμηρο που έχει φτάσει στην ακμή του, ενώ η πιο μυθιστορηματική και σαφώς «λαϊκότερη» Οδύσσεια αποδίδεται στον ηλικιωμένο πλέον ποιητή.

Ο τρόπος μάλιστα που ο Όμηρος φιλοτεχνούσε τις περιγραφές του με ευρύτατη χρήση παρομοιώσεων και περιγραφών θα γινόταν λογοτεχνική πεπατημένη στους αιώνες που θα ακολουθούσαν, εμπνέοντας μια μακρά σειρά συγγραφέων του κόσμου άμεσα ή έμμεσα.

Κι άλλα έργα έχουν μάλιστα αποδοθεί κατά καιρούς στον κορυφαίο έλληνα ποιητή μέσα στους αιώνες, με πλέον αξιομνημόνευτους τους Ομηρικούς Ύμνους, συναίνεση υπάρχει ωστόσο για την ώρα μόνο για τα δύο έπη, τα οποία του αποδίδονται καθολικά και χωρίς απόπειρες «ιστορικής ανασυγκρότησης»...

Κληρονομιά

«Ο Πλάτωνας μας λέει ότι στον καιρό του πολλοί πίστευαν ότι ο Όμηρος ήταν ο παιδαγωγός όλης της Ελλάδας. Από τότε, η επίδραση του Ομήρου έχει εξαπλωθεί πολύ μακρύτερα από τα σύνορα της Ελλάδας», γράφει ο Werner Jaeger στην «Paideia: The Ideals of Greek Culture» και έχει απόλυτο δίκιο.

Κι αν η πραγματική του ζωή παραμένει μυστήριο, η πραγματικότατη επίδραση του έργου του συνεχίζει να διαπνέει τον κόσμο μας ακόμα και σήμερα...

πηγη

Άγνωστοι Έλληνες: Καλάς αρχαιοελληνικό χρώμα στην Ανατολή

Αν ήταν δυνατόν να παρομοιαστεί ο Ελληνισμός με κάτι, αυτό θα ήταν ένα καράβι…
Ένα καράβι εφοδιασμένο με κάθε είδους γνώση που κάνει τον γύρο του κόσμου..


Περνάει από διάφορα σημεία πάνω στην γη και αφήνει πίσω του στοιχεία της κουλτούρας, του πολιτισμού, της γλώσσας και της παράδοσής του.


Το καράβι αυτό όμως συναντά μεγάλες φουρτούνες, στις οποίες αντιστέκεται και  δεν βυθίζεται!
Φουρτούνες, που δυστυχώς εν πολλοίς προκαλούνται από τους ίδιους τους  Έλληνες,  οι οποίοι δεν χάνουν ευκαιρία να υποτιμήσουν τα «δώρα του καραβιού» προς την ανθρωπότητα… Τα παρακάμπτουν και περιορίζουν τον θαυμασμό σε καθετί,  που συναντούν στους σταθμούς των ταξιδιών τους και «προέρχεται» από τους ξένους.


Υπάρχουν όμως και κάποιοι «διάσπαρτοι» Έλληνες που αν και άγνωστοι σε πολλούς κρατούν όρθιο το καράβι του ελληνισμού!


Σε αυτούς τους Έλληνες ή αλλιώς Ελληνογενείς θα αναφερθούμε στο παρόν αλλά και σε επόμενα άρθρα!


Προσπαθούν ορισμένοι να μας πείσουν με κάθε τρόπο ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Έλληνες και ότι προερχόμαστε από Σλάβους, Ινδοευρωπαίους και κάθε λογής φυλή εκτός από την Eλληνική! Μας «επιβάλλουν» την ψευδό-επιστημονική άποψη ότι οι Έλληνες περιοριζόμαστε στα συμβατικά σύνορα που γνωρίζουμε, την ίδια στιγμή που σε όλον τον κόσμο ξεπηδούν αδιαμφισβήτητα στοιχεία που αποδεικνύουν το αντίθετο!


Σε προηγούμενο άρθρο μας μιλήσαμε για τον Ελληνισμό της Μεσογείου, όπου μέχρι και σήμερα διατηρούνται τα ήθη, τα έθιμα και οι αξίες, που μεταλαμπάδευσαν σε αυτούς οι πρόγονοί μας…
Σε αυτό το άρθρο θα πάμε λίγο πιο μακριά, στο Πακιστάν, όπου ζει η φυλή των Καλάς (3.000 περίπου) πάνω στις απόκρημνες πλαγιές του Ινδικού Καυκάσου (Hindukush), σε υψόμετρο 2.500 μέτρων.


Ελληνική αρχιτεκτονική

 

Οι ρίζες της συγκεκριμένης φυλής, την οποία οι ισλαμιστές αποκαλούν «καφίρς» (=άπιστη), ξεκινούν από τον Μέγα Αλέξανδρο και τους στρατιώτες του, όταν είχαν φτάσει στα βάθη της Ασίας.
Ο θρύλος αναφέρει ότι οι Καλάς γεννήθηκαν όταν 5 στρατιώτες του Σικαντέρ (Αλεξάνδρου) είδαν τις όμορφες κόρες του Διονύσου στην κοιλάδα του Καφιριστάν. Ένας μάλιστα από τους πρώτους της φυλής των Καλάς ταυτίζεται με τον Σαλακσά (Σέλευκο), στρατηγό του Μ. Αλεξάνδρου και ιδρυτή του Βασιλείου των Σελευκιδών.
Υπάρχει ωστόσο και η εκδοχή να πήραν το όνομά τους από τον Ιππάρχη της θεσσαλικής ίλης ιππικού, τον Κάλας Αρπάλου.


Οι Καλάς εξαιτίας των επιθέσεων από βόρειες φυλές περιορίστηκαν σε τρεις κοιλάδες (Μπιρίρ, Ρουμπούρ, Μπουμπουρέτ) και σήμερα αποτελούν μειονότητα προστατευόμενη από το Σύνταγμα. Αποφεύγουν τους μουσουλμάνους και τούμπαλιν, γεγονός που αποκλείει την πιθανότητα επιμειξίας.
Νεαρές Ελληνίδες Καλάς

 

Η εν λόγω φυλή, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, καθώς σε αντίθεση με την υπόλοιπη χώρα, διατηρεί πολλά από τα έθιμα, την γλώσσα, την μουσική και την κουλτούρα των αρχαίων Ελλήνων.
Πατέρας των θεών, τους οποίους τιμούν από την αρχαία ελληνική μυθιστορία, είναι ο DI ZAU (Δίας Ζευς) και το σύμβολό του, τα κέρατα δηλαδή τράγου (ιερό ζώο Διός στην αρχαία Ελλάδα) κρέμονται έξω από κάθε σπίτι. Πιστεύουν ακόμη στην Thestak (Εστία, θεά του οίκου για τους αρχαίους Έλληνες), στον Μπαλομάιν (Απόλλων), στον Σάγυρκο (Σάτυροι) και στον Διόνυσο, στην Φροτάιτ (Αφροδίτη), στον Μαχεντόν (Μακεδόνα< πιθανόν λόγω του Μ. Αλεξάνδρου), στον Παντσίτα (Πάνας), κ.α.

 

Τα ιερά τους αγάλματα αναπαριστούν Μακεδόνες στρατιώτες με Ελληνικό χιτώνα και τον Μ. Αλέξανδρο πάνω στο άλογό του, τον Βουκεφάλα.


Ορισμένες από τις τελετές τους έχουν πολλά κοινά σημεία με αντίστοιχες αρχαίες ελληνικές τελετές και κυρίως τα Ελευσίνια και τα Βακχικά Μυστήρια: θυσία ζώων, τελετή καθαρμού-εξαγνισμού των συμμετεχόντων στην τελετουργία με νερό ή με ζωμό σταφυλιών (Βακχικά Μυστήρια προς τιμήν του Διονύσου), ράντισμα του ιερού βωμού με το αίμα του ζώου, κυκλικοί χοροί κλπ.
Επίσης κατά την βάφτιση δίνουν καινούργια ρούχα στο νεογνό, ενώ κατά τον γάμο οι νεόνυμφοι αλλάζουν στεφάνια, κάνουν τρεις φορές το γύρο του ιερού και οι προσκεκλημένοι πετούν ρύζι στο ζευγάρι.


Χρησιμοποιούν ακόμη πολλά ελληνικά μουσικά όργανα, όπως φλογέρα, λύρα, διπλός αυλός, τύμπανα ως συνοδεία στις γιορτές και τους χορούς τους. Παίζουν κι ένα γνωστό παιχνίδι κατά την αρχαιότητα, το «κερητίζειν», που παραπέμπει στο σημερινό χόκεϋ!
Οι άνδρες μέχρι τις αρχές  του 20ου αιώνα φορούσαν χιτώνιο-σάκο, που ονόμαζαν «Σακάτσι». Το καπέλο τους θυμίζει την αρχαία μακεδονική Καυσία.
Οι γυναίκες, από την άλλη, έχοντας πλεγμένα τα μαλλιά φορούν καπέλα, στολισμένα με διάφορα μπιχλιμπίδια, ανάμεσα σε αυτά και κοχύλια, που θυμίζουν την θαλασσινή τους καταγωγή. Η ενδυμασία τους μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με τον αρχαίο ελληνικό  χιτώνα.

 

Το φόρεμά τους είναι κατά βάση μαύρο και είναι κεντημένο στα μανίκια, γύρω από το λαιμό και στον ποδόγυρο.Το σημαντικότερό όμως, που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, είναι ότι οι γυναίκες Καλάς, σε αντίθεση με τις μουσουλμάνες, είναι ελεύθερες, ζουν αρμονικά με τους άντρες και δεν έχουν σκεπασμένο το πρόσωπό τους!
Ομοιότητες δεν θα μπορούσαν να μην υπάρχουν φυσικά και στην γλώσσα των δύο.

• Χαϊρέτα= Χαίρε
• Ίλα= Έλα
• Πάρειμ=  Πορεύομαι, στέκομαι δίπλα< πάρειμι
• Νομ=  Όνομα
• Κρατά= Κραταιό
• Χεμάν=  Χειμώνας
• Δοντούγια=  Δόντια
• Ισπάτα= Ασπάζομαι, χαιρετίζω

Δυστυχώς οι λέξεις αυτές δεν απαντούν σε επίσημο γραπτό λόγο, καθώς οι Καλάς δεν διαθέτουν γραπτά κείμενα, εξαιτίας μίας βόρειας φυλής που πριν από εβδομήντα χρόνια έκαψε τα βιβλία τους.

 

Το Ελληνικό κράτος φυσικά αδιαφορεί πλήρως για την ύπαρξη αυτών των ανθρώπων, που μειώνονται με τον καιρό, εξαιτίας της προσπάθειας βίαιου και ασταμάτητου εξισλαμισμού τους, ενώ κανονικά θα έπρεπε να τους εντάξει στις τάξεις του απόδημου Ελληνισμού…



Παρόλ’ αυτά οι Καλάς μένουν όρθιοι και διαφυλάττουν σαν φυλαχτό ανεκτίμητο την ιστορία, την παράδοση, την καταγωγή τους, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι το «καράβι» του Ελληνισμού ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο, όσο και αν κάποιοι «ωρύονται» για το αντίθετο.. Η φωνή τους έχει αντίκρισμα προς το παρόν όμως! Η αλήθεια παρά τα εμπόδια βγαίνει αργά αλλά σταθερά στο φως!

Ελληνικός χάρτης της Ευρώπης του 15ου αιώνα

 


Σπάνια θα συναντήσει κανείς παλαιούς χάρτες της Ευρώπης ή παγκόσμιους, οι οποίοι έχουν σχεδιαστεί από Έλληνες και οι ονομασίες να αναγράφονται στην Ελληνική γλώσσα...


Μας είναι γνωστοί οι χάρτες, που έγιναν πάνω σε πρότυπα του Πτολεμαίου, στους αναγεννησιακούς αιώνες, κυρίως, μετά το 15ο αιώνα, αλλά, είναι με λατινική γραφή και φέρουν λατινικές ονομασίες.


Ο χάρτης που παρουσιάζουμε, σήμερα, είναι ένα πολύ σπάνιο κομμάτι του βυζαντινού πολιτισμού, σχεδιασμένος λίγα χρόνια πριν αλωθεί η Κωνσταντινούπολη, από τους Οθωμανούς.


Ο Χάρτης μεταφέρθηκε στη Δύση από τους Βυζαντινούς λόγιους μετά την Άλωση της Πόλης.


Φέρει την ονομασία « Ευρώπη», είναι χειρόγραφος , και απεικονίζει τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης με το σχήμα ενός κάστρου. Στον Ελλαδικό χώρο στη μορφή αυτή, σημειώνονται η Κωνσταντινούπολη και η Θεσσαλονίκη.


Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι ότι όλες οι ονομασίες, πελάγη, κόλποι, ποταμοί, πόλεις, φέρουν ελληνικές ονομασίες όπως συνηθιζότανε την εποχή εκείνη.


Δυστυχώς η ανάλυση της φωτογραφίας δεν είναι καλή και δεν μας παρέχεται η δυνατότητα ανάγνωσης όλων των ονομάτων.


Έχει τον τίτλο «Γεωγραφία Πτολεμαίου στην Ελληνική», και φυλάσσεται στη Μυστική Βιβλιοθήκη του Βατικανού.


  

ΠΗΓΗ

Ένα χαμένο άγνωστο φιλμ από τους πρόσφυγες του 1922 στην Σμύρνη

Εκπληκτικό φιλμ ντοκουμέντο του George Magarian, κατά την διάρκεια των γεγονότων της Σμύρνης.



Ο George Magarian, γεννημένος το 1895 σπούδασε στο “Αμερικανικό Κολλέγιο” στο Ικόνιο (Konya) της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων) ή YMCA.



Αν και η YMCA δεν είναι φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης των θυμάτων της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, την ίδια στιγμή, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.



Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 86 χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Όλοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο, το έσωσε από τη φθορά του χρόνου, και έτσι, είμαστε τώρα σε θέση να δούμε αυτά τα μοναδικά σπαράγματα της μνήμης.

Οι Αρχαίοι πολιτισμοί είχαν γνώσεις πέρα από το χρόνο τους - Γνώση που ο σύγχρονος άνθρωπος δεν διαθέτει σήμερα

Ότι διαβάσετε στις παρακάτω παράγραφους έχει γραφτεί από τον άνθρωπο που δημοσίευσε το βίντεο. Έχει πολύ καλά σημεία. Ένα από τα καλύτερα είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει ιδέα για το τι τον συνδέει μαζί με το σύμπαν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν γνώσεις πέρα από το χρόνο τους, η γνώση που ο σύγχρονος άνθρωπος δεν διαθέτει σήμερα..


Τότε είχαν τη δυνατότητα να σχεδιάζουνε και να κατασκευάζουνε δομές πολύ πέρα από τις φυσικές τους ικανότητες ή τα εργαλεία που κατείχαν. Θα πρέπει να πιεστούμε σκληρά για να αναπαράγουμε τις αρχαίες πυραμίδες, και δεν έχουμε ιδέα για το πώς χτίστηκαν. Οι αρχαίοι πραγματικά κατείχαν πληροφορίες που εμείς δεν διαθέτουμε και είναι μόνο θέμα χρόνου πριν καταλάβουμε πώς τα κατάφεραν με τα αδύνατα κατορθώματα τους.



Τα μυστικά των αρχαίων κατασκευών
Το κάστρο Coral είναι ένα πέτρινο μνημείο που βρίσκεται στο Homestead της Φλόριντα. Ο οικοδόμος του Coral Castle Edward Leedskalnin ισχυρίστηκε ότι γνωρίζει τα μυστικά των αρχαίων κατασκευαστών και πως ο ίδιος τα απέδειξε στην οικοδόμηση του κοραλλιογενείς κάστρου. 



Το μυστικό του είναι ο μαγνητισμός και η αντι-βαρύτητα. Υπήρχε μια μαγνητική συσκευή για να ακυρώσει ή να μειώσει σε μεγάλο βαθμό το βάρος αυτών των τεράστιων όγκον από πέτρες, και έτσι μπορούσαν να τις βάλουν εύκολα στη θέση τους. Μπορείτε επίσης να βρείτε αυτές τις ίδιες ενδείξεις / στο συμβολισμό του Norman Hall (Μεγάλη Μασονική Στοά) στη Φιλαδέλφεια. Τα μυστικά του μαγνητισμού κωδικοποιούνται στα σχέδια της τέχνης. Οι Ελευθεροτέκτονες έχουν κρατήσει για πάντα αυτά τα μυστικά, αλλά οι χρόνοι του απορρήτου τώρα τα αποκαλύπτουν. Η παγκόσμια αφύπνιση έχει αρχίσει και πρέπει να ξαναγράψουμε τα βιβλία της ιστορίας μας. Δεν λένε την αλήθεια.

 

Οι αρχαίοι ήξεραν πολύ περισσότερο από ότι εμείς σχετικά με τη ζωή, το σύμπαν,την Αστρονομία, Ανώτερα Μαθηματικά, Μαγνητισμό, Θεραπεία, αόρατες δυνάμεις κλπ., και η κωδικοποιημένη γνώση τους είναι οι πληροφορίες που μεταφέρονται στα σύμβολα και στα σημεία που μπορούμε να τα βρούμε σε όλον τον κόσμο.


Όλες οι αρχαίες θεάσεις και γεωμετρικά μοτίβα (Ιερή Γεωμετρία) συμβολίζουν αόρατες δυνάμεις στο χώρο εργασίας. Δεν μας έχουν πει την αλήθεια από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ακόμα. Οι αρχαίοι δεν ήταν ηλίθιοι ή πρωτόγονοι. Εμείς απλά αποτύχαμε να μεταφέρουμε τον κώδικα και τη γνώση σε σημεία και σύμβολα, όπως στα αρχαία έργα τέχνης.
Το είδος των πληροφοριών που διατηρούνται κρύβεται από το κοινό. Οι επιστήμονες δεν ξέρουν "τι κρατά το σύμπαν μαζί", και η απάντηση είναι υγιές και αόρατες δυνάμεις.


Η ύλη διέπεται από ηχητικές συχνότητες. Υπάρχουν πολλά περισσότερα στη ζωή από ότι μπορούμε να αντιληφθούμε με τις 5 αισθήσεις μας. Το ερώτημα είναι "ποιος ή τι διέπει αυτές τις αόρατες δυνάμεις;" Τι κρύβεται πίσω από τη συμμετρία στη φύση; (Χρυσή αναλογία, Φι, Fibonacci Ακολουθία κλπ.) Είναι απλά σύμπτωση, ή υπάρχει ένα ευφυές μυαλό / πίσω από όλα αυτά που τα κρατά όλα μαζί.

Στην Θράκη υπάρχει ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα shale gas στον κόσμο

 


Λίγα χιλιόμετρα από τα ελληνοτουρκικά σύνορα τον Έβρο, στην Ανατολική Θράκη, η έγκυρη αμερικανική στατιστική υπηρεσία ενέργειας, ΕΙΑ, υποστηρίζει ότι έχει εντοπιστεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα shale gas στον κόσμο. 


Αλλά και στο ελληνικό τμήμα της Θράκης, το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), που έκανε μια προκαταρκτική γεωλογική μελέτη, θεωρεί ότι υπάρχει συγγένεια με τα τουρκικά πετρώματα και ότι η πιθανότητα ύπαρξης σχιστολιθικού αερίου είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη.



Το θέμα είναι γνωστό στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, η οποία, αν και το παρακολουθεί στενά, θεωρεί ότι, επί του παρόντος, πρέπει να τηρηθούν χαμηλοί τόνοι. Παρά τη «ρεαλιστική» προσέγγιση, ωστόσο, του Γιάννη Μανιάτη –ο ίδιος ως υφυπουργός παρήγγειλε τη μελέτη του ΙΓΜΕ–, η εξαιρετικά πιθανή ύπαρξη κοιτασμάτων σχιστολιθικού αερίου στη Θράκη συνιστά μια από τις μεγαλύτερες ενεργειακές προκλήσεις που μπορεί να «ξαναγράψει» από την αρχή τις ενεργειακές και γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Ευρώπης.



Η πιθανή ύπαρξη σχιστολιθικού αερίου στη Θράκη έχει τεράστια οικονομική και γεωστρατηγική σημασία. Η εκμετάλλευση του shale gas στις ΗΠΑ έχει ήδη αλλάξει το τοπίο στην αμερικανική οικονομία για τις επόμενες δεκαετίες, ενώ η Ουάσινγκτον ενθαρρύνει καθοριστικά τις προσπάθειες και της Ευρώπης να εισαγάγει στο ενεργειακό της μείγμα το σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο, προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση από τις ρωσικές εισαγωγές. 



Η Ρωσία δεν έχει κρύψει την ανησυχία της απέναντι στο ενδεχόμενο να αμφισβητηθεί η κυριαρχία της στην ενεργειακή αγορά, που αποτελεί τον μεγαλύτερο και πιο προσοδοφόρο πελάτη της.


Με την ενθάρρυνση των ΗΠΑ, άλλωστε, η Ε.Ε. αποφάσισε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του Μαΐου να βάλει στην επίσημη ενεργειακή της ατζέντα το shale gas, με το Συμβούλιο να αναθέτει στην Κομισιόν την εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας για τις οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την εκμετάλλευση του σχιστολιθικού αερίου και πετρελαίου στην Ε.Ε.

capital.gr

hellas-now

Ποιά ήταν η θρυλική...Ολυμπιάδα;

 



Η Ολυμπιάδα ως ιστορική προσωπικότητα έζησε στη σκιά δύο μεγάλων ιστορικών χαρακτήρων, του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου. Όμως, δεν υστερούσε καθόλου σε δύναμη προσωπικότητας και η συμμετοχή ή η παρέμβασή της συνετέλεσαν σημαντικά στη διαμόρφωση πολλών ιστορικών γεγονότων της εποχής της.



Ήταν η δευτερότοκη κόρη του Νεοπτόλεμου, βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, και γεννήθηκε το 373 π.Χ στην Πασσαρώνα, την πρωτεύουσα του βασιλείου.



Όταν ήταν έντεκα χρόνων, πέθανε ο πατέρας της και το θρόνο πήρε ο θείος της, Αρύββας, ο οποίος παντρεύτηκε τη μεγαλύτερη αδελφή της, Τρωάδα. Ο αδελφός της, Αλέξανδρος, ήταν τότε μόλις ενός έτους. Ήταν η εποχή που η Ήπειρος είχε απαλλαγεί από το πνεύμα της τοπικής περιχαράκωσης και βρίσκονταν σε αναγεννητική περίοδο σε όλους τους τομείς.



Η Ολυμπιάδα από τα παιδικά της χρόνια έτυχε ιδιαίτερης μόρφωσης πέρα από απλή μάθηση και γραφή. Νωρίς διακρίθηκε για το ανήσυχο και ανικανοποίητο πνεύμα της, τις μεταφυσικές της ανησυχίες και τη δίψα να μάθει περισσότερα για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. 



Έμαθε τα ιερατικά μυστικά στο Μαντείο της Δωδώνης, το οποίο και υπηρέτησε για χρόνια, ενώ ήταν μυημένη και στα Βακχικά Μυστήρια. Ήταν ιέρεια των Καβειρίων Μυστηρίων της Σαμοθράκης, όπου και γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Φίλιππο Β'.



Το όνομά της, σύμφωνα με τον ιστορικό W. Heckel, ήταν Πολυξένη όταν ήταν παιδί, Μυρτάλη όταν παντρεύτηκε, και αργότερα μετονομάστηκε Ολυμπιάδα και Στρατονίκη. Το όνομα Ολυμπιάδα της δόθηκε, σύμφωνα με την παράδοση, ύστερα από την νίκη του Φίλιππου στους Ολυμπιακούς αγώνες του 356 π.Χ.



Υπήρξε η νόμιμη γυναίκα του Φιλίππου και μοναδική βασίλισσα των Μακεδόνων. Έζησε μαζί του είκοσι χρόνια (375 π.Χ.-337 π.Χ.). Ο Φίλιππος, βέβαια, σύμφωνα με τα κρατούντα της εποχής, πήρε πολλές γυναίκες (Αυδάτα, Φιλίνα, Νικησίπολη, Μήδα, κ.α.) που δεν ήταν Μακεδόνισσες, εκτός της τελευταίας, της Κλεοπάτρας. Όταν μπήκε στη Μακεδονική αυλή, βρήκε από αυτές τη Φίλιννα με το γιο της, Αριδαίο, και τη θυγατέρα της Αυδάτας, Κυνάνη. 



Η Ολυμπιάδα ήταν η πιο μορφωμένη από όλες όσες παντρεύτηκε ο Φίλιππος και από όλες γενικά τις Μακεδόνισσες αρχόντισσες. Εξασκούσε μια απαράμιλλη γοητεία με την ομορφιά της, τη μόρφωση και τη σοβαρότητά της. Θυσίαζε πολλά για την ακόρεστη φιλαρχία της, εκτός από τη ζωή ή τη φήμη του γιου της, Αλέξανδρου, που αγαπούσε παθολογικά.

 

Ο Πλούταρχος, ο οποίος έζησε πολλούς αιώνες αργότερα, τη χαρακτήριζε κακότροπη και ζηλιάρα. Επίσης, αναφέρει ότι εμφανιζόταν με εξημερωμένα φίδια. Αργότερα, λέγεται ότι η ίδια ομολόγησε στο σύζυγό της ότι ο Αλέξανδρος δεν ήταν γιος του, αλλά ότι τον είχε συλλάβει από ένα φίδι που εμφανίστηκε στον ύπνο της, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, ήταν ενσάρκωση του ίδιου του Δία κι ότι ο ίδιος ο Φίλιππος τη χώρισε και την έστειλε στην Ήπειρο κατηγορώντας τη για μοιχεία.
Ωστόσο, είχε πολλές αρετές, αρκετές από τις οποίες μετέδωσε στο γιο της, τον Αλέξανδρο. 


Στην πολυκύμαντη και ταραχώδη ζωή της συναντώνται μεγάλα προτερήματα και μεγάλα ελαττώματα.
Ως αφοσιωμένη μητέρα, είχε τάξει τη ζωή της σε ένα μόνο σκοπό και τον υπηρετούσε με πάθος: πώς θα εξασφάλιζε για το γιο της τη διαδοχή του θρόνου της Μακεδονίας μέσα στη δίνη των μηχανορραφιών και δολοπλοκιών στην αυλή της Πέλλας. Και αυτό το ανυποχώρητο πάθος της υπονοούσε ο Φίλιππος, όταν, απαντώντας στο γιο του Αλέξανδρο, που χαρακτήριζε τη μητέρα του ως τη γενναιότερη απ' όλες τις Νηρηίδες, του είπε γελώντας: «όχι μόνο γενναιότερη, αλλά και πολεμικότερη, γιατί δε σταματάει να με καυγαδίζει».



Οι σχέσεις των δύο συζύγων έως το 337 π.Χ., οπότε και η Μακεδόνισσα Κλεοπάτρα, ανεψιά του στρατηγού Άτταλου, ανυψώνεται ως ισότιμη και νόμιμη βασίλισσα, υπήρξαν κατά βάση αρμονικές, χωρίς να λείπουν κάποιες εκρήξεις. Ο Φίλιππος της εμπιστευόταν τη διακυβέρνηση του κράτους, όταν απουσίαζε στις συχνές και μακρόχρονες εκστρατείες του. Η Ολυμπιάδα είχε δημιουργήσει στην αυλή δικό της κύκλο ευνοουμένων, που τους προστάτευε ακόμα και από τη στράτευσή τους και την αποστολή στα διάφορα μέτωπα.



Ήταν προικισμένη με χαρίσματα μεγάλα, πράγματι ηγεμονικά. Μετά το θάνατο του αδελφού της, Αλέξανδρου, βασιλιά των Μολοσσών, εγκαταστάθηκε στην Ήπειρο και έγινε Αντιβασίλισσα και επίτροπος του ανήλικου εγγονού της, Νεοπτόλεμου Γ'.



Στην Ήπειρο, ανέπτυξε πολιτική δράση ιστορικής σημασίας. Πλάτυνε το «κοινό των Μολοσσών» με την εισδοχή νέων Ηπειρωτικών φύλων και το μετονόμασε «Οι Σύμμαχοι των Απειρωτάν», ζωντανεύοντας έτσι το κλονισμένο γόητρο της δυναστείας των Αιακιδών, κυβέρνησε δε την Ήπειρο δεκατρία ολόκληρα χρόνια έως το 317 π.Χ..



Η απροσδόκητη και θλιβερή αγγελία του θανάτου του γιου της, το 323 π.Χ., τη συνέτριψε. Δε θέλησε ποτέ να δεχτεί πως ο Αλέξανδρος πέθανε από φυσιολογικό θάνατο και θρηνούσε ακόμα που μάθαινε ότι έμενε άταφος στη Βαβυλώνα επί δύο χρόνια, εξαιτίας των άγριων αγώνων διαδοχής των στρατηγών του. 



Η οργή της μεγάλωσε, όταν ο Μακεδονικός στρατός της Ασίας αναγόρευσε βασιλιά τον διανοητικά καθυστερημένο γιο του Φιλίππου – από τη Φίλιννα – ως Φίλιππο Αριδαίο, τον οποίο παντρεύτηκε η φιλόδοξη κόρη της Κυνάνης, Ανταία-Ευρυδίκη, για να εξυπηρετήσει τους φιλόδοξους σκοπούς της.

ellinonpaligenesia

conspiracyfeeds